met beide benen op nederlandse bodem
Blijf op de hoogte en volg Moniek
19 Mei 2014 | Nepal, Pokhara
Hallo allemaal,
Daar lag ik dan, vorige week zondag met hoge koorts, diarree en overgeven op bed. Mijn gastvader had mij al mee naar de dokter genomen die mij 10 pillen per dag voorschreef. Als ik dan ook nog eens 1 week lang alleen maar ‘nepali poor men food’ zou eten, zou ik afgelopen zaterdag weer helemaal opgeknapt op het vliegtuig naar huis kunnen stappen.
Dus nu, alweer mijn laatste reisverslag en wel vanuit Nederland. Iets eerder dan verwacht, maar met een ontzettend voldaan gevoel. Zoals ik in Pokhara deed de eerste weken, nadenken over mijn thuis thuis. Dacht ik in Kathmandu na over mijn thuis in Pokhara. Ik kwam erachter dat het genoeg was geweest. Dagelijks liep ik met heimwee rond op mijn stage, wat mijn gemoedstoestand enorm deed beïnvloeden en waardoor ik Nepal anders ging beleven dan als ik zou dan als ik lekker in mijn vel zou zitten. Ik ben blij met alle hoogte en diepte punten die ik bereikt heb tijdens mijn verblijf in Nepal, en kwam tot het besef dat als ik geen ticket terug had geboekt dit het moment zou zijn.
Mijn familie reageerde niet verbaasd, zij hadden ook wel in de gaten dat ik niet lekker in mijn vel zat. Na 10 minuten: ‘why mina? You know we can help you right? Come on!’ legde zij zich er bij neer.
Maandag voelde ik me gelukkig al stukken beter, en ben ik in de ochtend naar mijn stageplaats gegaan om het daar af te sluiten.
Dinsdag was er een bruiloft in de tuin van mijn gastouders. Ons buurmeisje ging trouwen. Een ontzettend indrukwekkende en leuke dag. Mijn zusjes hadden mijn haren gedaan en mij opgemaakt, zij waren ontzettend trots op het resultaat. Als blanke werd ik enorm betrokken bij de bruiloft. Hoe meer blanke hoe beter.. Na de rituelen gingen de broers en zussen van het pas getrouwde echtpaar dansen, en werden wij als blanke mee de dansvloer opgetrokken. Het was een arranged marriages. Om 18.00 uur kwam de bruidsauto voorgereden. De bruid werd door haar vader rondjes om de auto getild en daarna in de auto gezet. Het afscheid volgde met vele tranen. De bruid was ook erg overstuur.
Woensdag heb ik mijn familie mee uiteten genomen. Dit doen zij bijna nooit. Super enthousiast en opgemaakt kwamen ze naar beneden voordat we vertrokken. Tijdens het eten was mijn nepaleese moeder een beetje aan het snikken, na mijn vraag wat er aan de hand was legde ze haar hand op haar hart en zei: ‘my mother heart, my mother heart’. Na het eten hebben we met zijn alle gedanst in het restaurant. Een super leuke avond en een fijne afsluiter met mijn nepaleese familie.
Donderdag heb ik de bus terug naar kathmandu gepakt, en vrijdag nog een dagje kathmandu. Zaterdag ben ik thuis gekomen.
Nu thuis, ben ik blij met de beslissing die ik gemaakt heb. Ik heb nergens spijt van en kan nu terug kijken op een goed verblijf in Nepal.
Groetjes moniek
Daar lag ik dan, vorige week zondag met hoge koorts, diarree en overgeven op bed. Mijn gastvader had mij al mee naar de dokter genomen die mij 10 pillen per dag voorschreef. Als ik dan ook nog eens 1 week lang alleen maar ‘nepali poor men food’ zou eten, zou ik afgelopen zaterdag weer helemaal opgeknapt op het vliegtuig naar huis kunnen stappen.
Dus nu, alweer mijn laatste reisverslag en wel vanuit Nederland. Iets eerder dan verwacht, maar met een ontzettend voldaan gevoel. Zoals ik in Pokhara deed de eerste weken, nadenken over mijn thuis thuis. Dacht ik in Kathmandu na over mijn thuis in Pokhara. Ik kwam erachter dat het genoeg was geweest. Dagelijks liep ik met heimwee rond op mijn stage, wat mijn gemoedstoestand enorm deed beïnvloeden en waardoor ik Nepal anders ging beleven dan als ik zou dan als ik lekker in mijn vel zou zitten. Ik ben blij met alle hoogte en diepte punten die ik bereikt heb tijdens mijn verblijf in Nepal, en kwam tot het besef dat als ik geen ticket terug had geboekt dit het moment zou zijn.
Mijn familie reageerde niet verbaasd, zij hadden ook wel in de gaten dat ik niet lekker in mijn vel zat. Na 10 minuten: ‘why mina? You know we can help you right? Come on!’ legde zij zich er bij neer.
Maandag voelde ik me gelukkig al stukken beter, en ben ik in de ochtend naar mijn stageplaats gegaan om het daar af te sluiten.
Dinsdag was er een bruiloft in de tuin van mijn gastouders. Ons buurmeisje ging trouwen. Een ontzettend indrukwekkende en leuke dag. Mijn zusjes hadden mijn haren gedaan en mij opgemaakt, zij waren ontzettend trots op het resultaat. Als blanke werd ik enorm betrokken bij de bruiloft. Hoe meer blanke hoe beter.. Na de rituelen gingen de broers en zussen van het pas getrouwde echtpaar dansen, en werden wij als blanke mee de dansvloer opgetrokken. Het was een arranged marriages. Om 18.00 uur kwam de bruidsauto voorgereden. De bruid werd door haar vader rondjes om de auto getild en daarna in de auto gezet. Het afscheid volgde met vele tranen. De bruid was ook erg overstuur.
Woensdag heb ik mijn familie mee uiteten genomen. Dit doen zij bijna nooit. Super enthousiast en opgemaakt kwamen ze naar beneden voordat we vertrokken. Tijdens het eten was mijn nepaleese moeder een beetje aan het snikken, na mijn vraag wat er aan de hand was legde ze haar hand op haar hart en zei: ‘my mother heart, my mother heart’. Na het eten hebben we met zijn alle gedanst in het restaurant. Een super leuke avond en een fijne afsluiter met mijn nepaleese familie.
Donderdag heb ik de bus terug naar kathmandu gepakt, en vrijdag nog een dagje kathmandu. Zaterdag ben ik thuis gekomen.
Nu thuis, ben ik blij met de beslissing die ik gemaakt heb. Ik heb nergens spijt van en kan nu terug kijken op een goed verblijf in Nepal.
Groetjes moniek
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
